Piotr Selim - Teksty

Dział poświęcony tekstom piosenek śpiewanych przez Piotra Selima, pisanych zarówno przez Hannę Lewandowską jak i innych autorów, poetów: Karola Wojtyły, Kazimierza Grześkowiaka, Kajetana Koźmiana, Franciszka Dionizego Kniaźnina, Wincentego Pola, Mikołaja Reja, Sebastiana Fabiana Klonowica, Szymona Szymonowica. Teksty wszystkich piosenek sukcesywnie będą uzupełniane.

Teksty Hanny Lewandowskiej.
"A na rzekach już pęka lód" Nie jest jeszcze za późno na miłość Na wyprawy w głąb lądów nieznanych Na zamorskie wyzwania co siłą Gdy nieba ogniste w nas Popatrz i poranek spóźniony Też zwiastował dzień jasny choć wiele Było w nim uniesień słonych Takich piątków na przykład w niedziele Póki świat piękni się w oczach dzieci Póki wiatr śpiewa czasem jak ptak Póki myśl nieostrożna uleci Poza krąg poza sens poza szlak Nie jest jeszcze za późno na miłość Na wrażenia sekretne jak głaz Na szukanie gdzie się ukryło Tamto miejsce i tamten czas Nie wierzysz, że los się odmienia Nie liczysz także na cud Nieuchronnie po stronie cienia A na rzekach już pęka lód Póki świat piękni się w oczach dzieci... Nie jest jeszcze za późno na miłość. "Bądź wyłącznie dlatego" Tak wiele się zmieniło Choć dziewczyny w czas rosy Pięknieją jak dawniej Ich niepewność pomiędzy Jedną a drugą kroplą akordu Jakże cudnie wybrzmiewa ... Na mroczne zamyślenie Na oddech wpół przerwany Na zbiegłe w kąt natchnienie Na spowszednienie rany Choć jeden twój ślad Obok śladu mojego Kiedy idzie nie tak Bądź wyłącznie dlatego Dziś rozstanie nie boli Ale spycha na dno Nawet smutku już nie ma Czas go otarł o szkło Smutek umarł z miłości W kłębek zwinął się żal Czarna dama wzrok ostrzy Joker woła na bal Na mroczne zamyślenie.... "Gdybyś tak jednak" Gdybyś tak jednak chciał mnie posiąść Gdybyś tak w moim szóstym niebie To nie byłbym jak kamień kłosom Nie czarnym pewnie byłbym ściegiem Grzecznie mnie wysłuchaj Boże A wycenię ciebie drożej 2x Wyć mi się chce bo w cudzych krajach Można tak wszystko po swojemu A ja się znam na obyczajach I miotam się choć nie wiem czemu I mam cię za nic i za wszystko I jesteś przy mnie i cię nie ma Kruszeje stałość w palenisku Zmieniam w skorupę swój ideał Grzecznie mnie wysłuchaj Boże A wycenię ciebie drożej 2x Kiedy to moje palenisko Zamieć posprząta na uroczo To ja ze srebrną w oku iskrą Przyjrzę się twym zaspanym oczom A gdy mnie trzepniesz świtu skrzydłem A potem w mordę dasz niech boli Ja ci jabłkowe dam powidła Ze szczyptą pieprzu szczyptą soli. Grzecznie mnie wysłuchaj Boże A wycenię ciebie drożej 2x "Ku słońcom" Idzie człowiek szarą drogą Uciekł zwierz a pachnie trwogą Pospuszczały głowy drzewa Ptak oniemiał, wiatr nie śpiewa A tu na poboczu miłość Czyżby siły jej ubyło A tu w ludzkim sercu zima Trudny dla miłości klimat Jak którędy po co gdzie Miłość pyta człowiek wie Dźwiga człowiek myśl gorącą Byle prędzej gdzieś ku słońcom Słońce kreśli na zielono Człowiekowi jakoś słono Idzie człowiek pył osiada Człowiek pragnie nic nie gada W górze hen na połoninach Milczy smutek drwi przyczyna Idzie człowiek na rozstaje Ognie pali znaki daje Gna ku górze myśl przejęta Milczy ziemia ziemia święta A tu na poboczu miłość... "Na dziś" Twój głupi żart Zatrzasnął za mną drzwi Jak brunatny obłok Spadł na myśl Zataczam krąg Dotykam brzegów dat Gdzie raj Gdzie sad Nic nie może być gorzej Zaciskam wargi na szkle Za jutro w zielonym kolorze Na dziś Dla ciebie i mnie Moja srebrna łza Jak kryształ toczy się Słono kosztuje Słono ten kosztuje żal We mgle Zatacza się Nad kagankiem ćma Czy to ty Czy ja "Od ściany do ściany" Jeszcze drzewa w słońcu skąpane A u nas listopad nad ranem Ty kołaczesz się wśród znaczeń Ja cię mam, ale inaczej I tak każde z nas się błąka Gdzieś za wiatrem gna po łąkach Bez obcego w progach domu Tylko po co, tylko komu? Od ściany do ściany krzesany - 7x Od ściany do ściany Ty chodujesz złość do świata Ja się zbyt posuwam w latach Podkradamy gdzieś na boku Choć nie święty, ale spokój Od ściany do ściany krzesany - 7x Od ściany do ściany Zgubiliśmy ze dwa szczęścia Dwie komunie, dwa obejścia I siejemy dalej tak dziad przed siebie, baba wspak I tak każde z nas się błąka Gdzieś za wiatrem gna po łąkach Bez obcego w progach domu Tylko po co, tylko komu? Od ściany do ściany krzesany - 7x Od ściany do ściany "Płyń rzeko płyń" Płyń rzeko płyń Rwij brzegi rwij Niech unoszą twoje fale Czułno moje coraz dalej Do tej toni do głębiny Do kochanej mej dziewczyny 2x Płyń rzeko płyń Hen tam za górami Po północnej stronie Ona śni za nami A ja tęsknię do niej Do oczu błękitnych Tajemnic o świcie Do jej dni i do jej nocy Tęskni całe moje życie Płyń rzeko płyń... 2x Płyń rzeko płyń W szmaragdowej wodzie Pląsają pragnienia Ileż dałbym lecz o wschodzie Nurt twój się nie zmienia Nowy dzień nadchodzi Nowy promień pieści A me serce tej tęsknoty Chyba nie pomieści Płyń rzeko płyń... 2x Płyń. "Przede wszystkim" Wybacz mi każde Spóźnione wrażenie Ucieczki w pozaistnienie Gesty nie na temat Smutki nie w porę Wybacz mi egonorę Kiedy ciebie tu przy mnie nie ma Wyobraźnię chowam w twoich dłoniach Rzeźbię sumieniem poemat Splot skojarzeń potem na skroniach Dziś twym cieniem ugasić chcę deszcze Zamyśleniem wymościć słowa Przede wszystkim jednak chcę wreszcie Za ciebie za ciebie podziękować Przede wszystkim jednak chcę wreszcie Za ciebie podziękować. "Razem pod wiatr" Mówisz, że moja miłość To jakby wcale jej nie było Bo normalna jak bilet na przejazd tramwajem Oczywista jak smutek gdy ktoś sam zostaje Jak anioł stróż wierna, jak arka gotowa Naturalnie obecna jak średnia krajowa Chcesz to idź niech cię prowadzi dalej droga Przez marzenia do spełnienia w kolorowy trans Ja w swej podróży zostanę na dłużej A tobie na drobę mogę dać Tych naszych parę trudnych lat Kawałek razem pod wiatr Pożegnanie gdy się zbudzi cisza Serce o którym gniew nie słyszał Melodie co się w wierszach zabłąkały Psa który miał być wilkiem a jest kundlem małym Znak ostatni z pacierza ostatnie życzenie Oraz przeczucie, że zmądrzejesz Chcesz to idź... Moja miłość Normalna jak bilet na przejazd tramwajem Oczywistą jak smutek gdy ktoś sam zostaje Jak anioł stróż wierną, jak arka gotową Naturalnie obecną Długodystansową. "Tylko tu tyle barw" Co tak naprawdę mnie tu trzyma Może ziół dotyk macierzanki Powrót słowika, sroga zima Z dymem pamiątki, z wodą wianki Lub zasłyszane przy trzepaku W szemrany wieczór gdy wstyd mały Sąsiad z sąsiadem wobec braku Sąsiadki, że wciąż nie doznałem Tylko tu tyle barw W pięknym śnie ostry żart Tylko tu omijam czas Mówię mnie, myślę nas W dni szorstkie jak po grodzie koła Jesienną porą w żal zaduszek Promień w szczerbatym sercu woła Że odejść mogę, zostać muszę Bo gdybym tak po prostu miał Słońca rok cały w każdej mierze To zaraz pewnie bym wypłowiał Tutaj w kolory wierzę Tylko tu tyle barw... Wierzę w niebieski ponad głową Mam niebo co się czasem schyla W liliowy też obowiązkowo Bo gdzie zasługa jest i wina W czerwony wierzę kiedy maki Na wietrze uginając szyje Swe rozpaczliwe dają znaki Ten co pod wiatr prawdziwie żyje Tylko tu tyle barw... Tylko tu tyle barw tyle barw W pięknym śnie ostry żart Tylko tu omijam czas Mówię mnie, myślę nas A nade wszystko wciąż na nowo W zielony wierzę niesłychanie Będę szczęśliwy daję słowo Jeżeli ze mną tu zostaniesz "U Krasnoludka" Na kolacji u Krasnoludka Wódka malutka wsiąka w udka Malutkie główki w łódkach szyje Sprawdzają czy malutki żyje Krasnal Niemowa wierszem gada Za dobry byt toasty wznosi Mlaska w zachwycie gęb gromada O jeszcze jeszcze o jeszcze prosi A ja w kącie gadam od rzeczy Żałuję los człowieczy Z płuc wypluwam martwe powietrze Jak liść jesienny liczę dreszcze Czarna godzina zęby szczerzy Do dezertera wśród rycerzy Gospodarz Pan pasjansa stawia Raz po raz parę kart dobiera Choć pytań sto nie odpowiada Ma mnie na oku mnie frajera Na kolacji u Krasnoludka Goście się bawią płynie wódka Nieźle się trzyma mała brać Chyba za dobrze Kur... mać. "Zaczynajmy kochanie" Zmrok od dawna jest z nocą po słowie Na ostatniej zmianie oddech goni plus Czułe słówka panie panowie Zamieniają na rozkosz albo ból Diabli głoszą już zasad upadłość Na wokandzie subtelnie dzwoni trzos Kamień z serca spada za darmo Rodowody podziwiają swój nos To dlatego kochanie Zaczynajmy nasz taniec Daleko przed taktem Zostawmy co się da Oszroniony sny z grudnia Przegapione południa I samotność która ością Niby podły żal Niepodobna że nam się nie uda Ten następny i trudniejszy przecież raz Bo za posag ma wiarę w cuda Pomnożoną dokładnie razy dwa Zaczynajmy kochanie Mam nadzieję udanie Przedostatni jak zwykle Taniec nasz. "Zostaje tania" Rzecz miejsce ma w oberzy "Młodość" Kelnerka Tania, tanie wino, Z niezwyciężoną wręcz swobodą Polewa chłopcom i dziewczynom Tania podaje, tanie wino Chętnie rozmienia usta aksamit Ona tu sługą i władczynią Oni z jej dłoni motylami Tu nikt nie mówi o winie Tu nikt nie mówi o karze Tutaj się uczy jedynie Jak nie wyleczyć się z marzeń Tu nikt nie mówi o winie Tu nikt nie mówi o karze Tutaj się uczy jedynie Jak nie wyleczyć się z marzeń Płonął oddechy, płyną słowa Z mętnego nurtu wyobrażeń Wariatka Tania kręci w głowach A myśli syczą od oparzeń Tu nikt nie mówi o winie... Chłopcy, dziewczyny stąd odchodzą Przeważnie idą gdzieś parami Zostaje tania, tania młodość I ci co wciąż są tacy sami Tu nikt nie mówi o winie...	"A ty patrzysz..." Myślę sobie, że najprościej Jest powiedzieć coś z miłości A tu nagle niespodzianka Ani słówka ani zdanka A ty patrzysz tak słodko A ty szepczesz tak czule Ty uwodzisz szarlotką Ty mi pierzesz koszule 2x Myślę sobie, że najprościej Jest wykonać coś z miłości Albo kogoś dajmy na to Kto zawoła o haj tato A ty patrzysz tak słodko A ty szepczesz tak czule Ty uwodzisz szarlotką Jesteś moim redbulem 2x Tak najlepiej najpierw zrobię Potem będę myślał sobie Bo w miłości to reguła Najpierw rób a potem tłumacz A ty patrzysz tak słodko A ty szepczesz tak czule Ty uwodzisz szarlotką Ty mi pierzesz koszule A ty patrzysz tak słodko A ty szepczesz tak czule Ty uwodzisz szarlotką Jesteś moim redbulem A ty patrzysz tak słodko A ty szepczesz tak czule Ty uwodzisz szarlotką Ty mnie zawsze.... w ogóle "Doprawdy, niczego nie żal" Przede mną rozproszona Tobą ciemność Cisza, taka, której świat nie słyszał Doznań deszcz magicznym dreszczem Ciszy w ucho szemrze, jeszcze, jeszcze, Maestro dłonie wzniósł ku górze Czegoś nie było ma się stać Z wibracji w żyłach schodzi miłość Chce grać, chce grać Bladolicość milczenia ta wibracja odmienia Na przejrzystość nagłą w mroku sal W dojrzewaniu pejzaży Tak nam dzisiaj do twarzy I doprawdy, niczego nie żal Przede mną rozproszona Tobą ciemność Cisza, taka, której świat nie słyszał Doznań deszcz magicznym dreszczem Ciszy w ucho szemrze, jeszcze, jeszcze Dostrajasz lgnącą delikatność Do chwili wyższej niż spełnienie I w dwojgu nas dojrzewa jasność Jedno mknienie Bladolicość milczenia ta wibracja odmienia Na przejrzystość nagłą w mroku sal W dojrzewaniu pejzaży Tak nam dzisiaj do twarzy I doprawdy, niczego nie żal Przede mną rozproszona Tobą ciemność Cisza, taka, której świat nie słyszał "I wszystko nam gra" Nie dąsaj, oj nie dąsaj się Nie kąsaj, oj nie kąsaj mnie Życie to życie nie miód A jednak cud, a jednak cud Nie dąsaj, oj nie dąsaj się Nie kąsaj, oj nie kąsaj mnie Życie to życie nie miód A jednak cud, a jednak cud Ja nie wyjmę ci szczęścia z szuflady Nie sprowadzę do domu jak psa Nie nauczę wierności, ogłady Bo na spacer mnie ono nie ja Nie dąsaj, oj nie dąsaj się... Nie uszyję ci losu na miarę Nie powiodę do ciepłych wód Ale wódek to choćby parę Za kolejny zmierzch albo wschód Nie dąsaj, oj nie dąsaj się... Dzisiaj pijmy za nasze spotkania Za nadzieję jak grosz, może dwa U nas kac, piosenka i bania I wszystko i wszystko nam gra Nie dąsaj, oj nie dąsaj się... "Modlitwa do dobrze czyniących" On bez żalu wszystko zrobi Fiknie kozła skurczy w sobie W ogień pójdzie lub na dietę Tylko dajcie mu Taką z którą zbłądzić warto Która zagra jedną kartą Z którą można konie kraść Albo całkiem miło wpaść Dajcie taką co w drzwiach wita Jest prawdziwa i nie pyta Co figlarnie wciąż pomyka I nie robi mnie w konika Ja bez żalu wszystko zrobię Fiknę kozła skruczę w sobie W ogień pójdę lub na dietę Tylko dajcie mi Taką która tuli czule Ma na pewno dwie półkule I urodę równą kwiatom Błagam dajcie mi bogatą Niech co najmniej ma dwie ręce Tu i ówdzie trochę więcej Jakiś kąt i coś na koncie W sumie ciepłą przystań w porcie Ja bez żalu wszystko zrobię.... Niechaj będzie nie za trudna Nie za mądra nie za nudna Niechaj kocha mnie i... pas Dajcie taką co w sam raz. "Nam się tylko wydawało" Jeszcze w nas zostało tyle Że wystarczy na te chwile Gorzkich spojrzeń, łez powitań No i pytań. I tak to już jest Jest teraz tak jak było Nam się tylko wydawało Że nas odwiedziła miłość Jeszcze w nas zostało wiele Piątki, wtorki i pościele Dziś się przyglądamy kratom Co ty na to? I tak to już jest... Jeszcze wszystko to co było Na krawędzi warg się skryło Więc nie przychodź do mnie nocą Bo i po co? Jeszcze w nas zostało tyle Że wystarczy na te chwile Gorzkich spojrzeń, łez powitań No i pytań. I tak to już jest... Jeszcze to co w sobie mamy Służy jak prawdziwy granit Przeżegnajmy więc te chwile No to tyle I tak to już jest... I tak to już jest Jest teraz tak jak było Nam się tylko wydawało "Od świtu po kres" Porwał nas tamten czar Słońca wschód, serca żar Hen wysoko uniosła nas pieśń W oganiu zórz ognisk dym Bogów gniew a my z tym Co wciąż woła leć serce leć Weź ze sobą wiatru śpiew Welon mgły porannej weź Wolne weź ze sobą myśli Każdy dzień kolejny wyśnij Przetańcz od świtu po kres Co musisz unieść to kochaj i nieś 2x Nie podobni jak światło i cień Nierozłączni jak noc i dzień Niebanalni od bólu po śmiech Czymże jest bogów gniew Gdy w oddali już zew Kiedy woła to leć serce leć Weź ze sobą wiatru śpiew... 2x Laj la la la laj laj la la la laj Laj la la la laj laj la la la laj Przetańcz od świtu po kres Co musisz unieść to kochaj i nieś "Po pięknej stronie życia" Jesteś ciągle tajemnicą Szumem fal w muszelce Słowem, które wyszeptane Raz i nigdy więcej Jesteś ciągle tajemnicą Czarem w płatkach róży Tym zachwytem który milczy Bo jest taki duży Idę idę do ciebie Choć pojąć ciebie nie umiem Pomiędzy ziemią a niebem Idę idę do ciebie Jesteś ciągle tajemnicą Chłodem od strumyka Cieniem który tak dokładnie Jak słońce pomyka Jesteś ciągle tajemnicą Którą kocham szczerze Której spoglądając w oczy Swym oczom nie wierzę Jesteś ciągle tajemnicą W dolinach na skałach Która biegnie nie wiem czemu Wciąż w moich sandałach. " Przeszczepione serce" Łyk na pewno zastygłeś herbaty Pół marzenie wypłowiałe od lat Kwiat skrócony o zapach na raty List co w pierwszych słowach pod but głupio wpadł Zostało też parę dat, parę rocznic W mózku czarny szlak Przeszczepione napręce serce Cóż więcej Życie, które żyje pomimo Jakby chciało wykrzyczeć że nas Po zakrętach tak rozrzuciło Przecenionych z powodu skaz Taką nocą, taką świętą Idzie choć go wszystko boli Poprzez zaspy drogą krętą Pokój ludziom dobrej woli Trzymam się kurczowo pół biedy Tak zamożny nie pierwszy raz Nie raz pierwszy uczę się wierzyć W jutro po nocy tak białej jak walc "Specjalista od wzruszeń" Ja nie jestem dogłębnie zielony Ani rozkojarzony Jak polny konik staruszek Specjalista od wzruszeń Na początek mi rzekła pamiętaj Bądź szarmancki nie tylko od święta Nie zapominaj o urodzinach I że czekam na syna Posadziłem więc drzewko w ogrodzie Dom buduję a w samochodzie Na fotelu fotelik niewielki Peryferie kolejki Ja nie jestem dogłębnie zielony... Świat poznaję języków się uczę Coś zarobię do domu coś wrzucę Nawet czasem ekstra sukienkę Poprowadzę pod rękę Ja nie jestem dogłębnie zielony... Lecz jednego wciąż pojąć nie umiem Choć już prawie mam miliard w rozumie Wszystko wokół się kręci jak trzeba Pod dostatkiem i miodu i chleba Czemuż ona przemierzoną aleją Wraca tam gdzie beztrosko się śmieją Tam gdzie świerszcze liryczną zgrają Z nocnych przygód się żabom zwierzają Ja nie jestem dogłębnie zielony... Kiedy jednak spod rzęs zasłony Wyjrzy do mnie dogłębnie zielony Mokry smutek zielonej żaby To przedziwnie staję się słaby Jakiś taki dogłębnie zielony Całkiem rozkojarzony Jak polny konik staruszek Specjalista od wzruszeń I już jestem dogłębnie zielony Całkiem rozkojarzony Jak polny konik staruszek Specjalista od wzruszeń. "Ty nie jesteś, ty bywasz" Trawi mnie ogień Trawi mnie ogień Trawi mnie ogień w tobie Rozdziera mnie tówj krzyk Kształt w śniadym blasku tonie Umiera nikt Ty nie jesteś, ty zwykle bywasz Nadwrażliwość snom wkładasz pod ramię Ty we włosach masz niecierpliwość Skórę z pragnień utkaną wołaniem Ty najczęściej bywasz przypadkiem Ideałem, co zasłabł w drodze Albo cichym pukaniem przez kratkę Które poznał upadły przechodzień Ty podobno nie jedno masz imię Tak jak czujność w obięciach pór roku Ty zabierasz, aby mi przynieść Mnie stygnący w ogniu niepokój "W rytmie bolera" Zagrajmy to zróbmy to teraz W rytmie bolera warto umierać W niewinności purpurze Żar ze strachem się ściera W sercach idzie na burzę Z partytury Ravela Zagrajmy to... Jesteś przy mnie tak blisko W dali gdzieś skrzypi kierat A przed nami z urwiska Płyną dźwięki bolera Zagrajmy to... Naszych ciał zachłannością Dusza oczy przeciera Widz dotknięty zazdrością Gotów już się udzielać W niewinności purpurze Żar ze strachem się ściera W sercach idzie na burzę Z partytury Ravela Zagrajmy to... "Zauroczeni" Ty zawsze byłaś dziką różą Rozkapryszoną pierwsza burzą Rwącym potokiem granią górską Echem co głaszcze oczu lustro Tyś miła moja wytęskniona Ty słońce słońc w moich ramionach Dziś cię zanurzam w swoją zieleń W moją codzienność i niedziele Wracałaś uciekałaś dalej Pod rękę z wiatrem i zuchwale Przed przeznaczeniem o pół kroku Raz w roli głównej raz u boku Niech niespełnienie nic nie znaczy Nie musisz miła żyć inaczej To nic że wiatr ci uciekł z dłoni Przecież już jutro go dogonisz Niech niespełnienie nic nie znaczy Nie musisz miła żyć inaczej To nic że wiatr ci uciekł z dłoni Przecież go warto, warto gonić "Zza zasłony" Kiedy spokój daje boki Zza zasłony licho drwi Atakuje próg wysoki But a pod tym butem my Niby razem a osobno Niby w domu a gdzie stół Świat posiekał nas na drobno A my światek nasz na pół Mami nas mami Nadzieja złodziejka I obok i sami Po miłość kolejka Wiara w jutro ma się dobrze A po nocach ciągle dni Ktoś tam nawet zdołał zmądrzeć Inny ktoś wyostrzył kły Teraz kiwa a z balkonu Pełną gębę szczerzy grill Niespełnienie szuka schronu Pamięć jeszcze dba o styl W poczekalni jakoś tłoczno Tu przeważnie ma się czas Tylko tym zielonym oczom Chyba trochę szkoda nas.
Teksty innych autorów i poetów.
"Bo jesteś samą ciszą" - Karol Wojtyła Z wolna słowom odbieram blask Spędzam myśli jak gromadę cieni Z wolna wszystko napełniam nicością Która czeka na dzień stworzenia Bo jesteś samą ciszą Wielkim milczeniem Uwolnij mnie już od głosu Bo jesteś samą ciszą Wielkim milczeniem Przejmij mnie dreszczem Twojego istnienia To dla tego by otworzyć przestrzeń Dla wyciągniętych twych rąk To dlatego by przybliżyć wieczność W którą byś tchną Bo jesteś samą ciszą... Nienasycony jednym dniem stworzenia Coraz większej pożądam nicości Aby serce nakłonić do tchnienia Twojej miłości Bo jesteś samą ciszą... Bo jesteś samą ciszą. "Dać se na wstrzymanie" - Kazimierz Grześkowiak Lo lo lo lo lo lo lo lo Lo lo lo lo lo lo lo Lo lo lo lo lo lo lo lo Lo lo lo lo lo lo lo Gania głupia Kaśka, za nią kawalery Tkają w Kaśkę ciastka, wożą ją rowerem Przez to jej żenidło, jeszcze co się stanie A mnie życie miłe, dam se na wstrzymanie Innym też piórkuje, wielka ci mi dama Jak mnie będzie chciała, to dogoni sama Lo lo lo lo lo lo lo lo Lo lo lo lo lo lo lo Lo lo lo lo lo lo lo lo Lo lo lo lo lo lo lo Zebrało się mojej, na boską obrazę Rozdziała się z gatek, wylazła na plażę Gadają, że chłopy, wpadły też w tę manię Mnie mania nie grzeje, dam se na wstrzymanie Ja tam swej golizny, nie pokażę grama Obłożą podatkiem, to wylezie sama Lo lo lo lo lo lo lo lo Lo lo lo lo lo lo lo Lo lo lo lo lo lo lo lo Lo lo lo lo lo lo lo Prawiła mi matuś, trza gonić za szczęściem Więc je gonię, chociaż myślę coraz częściej A jak szczęście z tyłu, to głupie to gnanie Póknij, że się chłopie daj se na wstrzymanie Stoi naleweczka za okienną ramą Zechce szczęście wypić, no to przyjdzie samo Stoi naleweczka za okienną ramą Zechce szczęście wypić, no to przyjdzie samo Stoi naleweczka za okienną ramą Zechce szczęście wypić, no to przyjdzie samo "Do nocy" (kompilacja ód: "Do nocy" i "Do gwiazd") - Franciszek Dionizy Kniaźnin Ta cicha nocy postawa Jest moim myślom przyjemną Witam cię, Nocy łaskawa! Tyś sama ze mną Skry złotej nocy, gminie jasno-lśniący Drobniuchni bracia, wysocy mieszkańce Co na podniebniu, ogień niosąc drżący Staczacie ciszkiem niepomylne tańce! Lecą podówczas srebrne kołowroty! Słodkie niebiosom czyniąc krotochwile. Gdy wszystkie ciała i tchnące istoty Mrocznym ujęciem sen napawa mile. Ciekawy natręt w tej ciszy Moich tajemnic nie złowi A śpiąca chytrość nie słyszy Co serce mówi "Figliki" - Mikołaj Rej Jeden zacny powiedał: - "nacz jedno pomyślę, Mam wedle stanu dosyć, Wżdy we łbie kreślę, Upluskam się biegając, Przedsię czegoś szukam A to wedle potrzeby Zda mi się wszystko mam Takżeć wszyscy, chociaj więc To do siebie znamy Iż wedle swoich stanów Dosyć wszego mamy A przed się jednak czegoś Biegając szukamy Jeśliż to nie męczony Ten głodny świat mamy? "Roxolania" - Sebastian Fabian Klonowic Tymczasem bezpieczny pasterz w nocy odpoczywa Ufając ogrodzeniom jak suseł śpi Wieśniacy mają też u siebie wielkie kozły Co dzielnie walczyć z wilkami potrafią Spod wielkiego pyska długa wyrasta mu broda Cuchnąca grzywa porasta kark i grzbiet Odważny stadnik występuje w obronie samic Sam osłania rogami młode koźlęta Tymczasem bezpieczy pasterz... Kiedy wół jest żylasty i o piersi szerokiej Wieśniak do pracy woli go zaprząc Gdy mu wolność odbiorą, łagodnieje przy radle Niepomny lasu - pilnie rolę orze Och, jak ryczy gdy po raz pierwszy do orki staje Gdy szyję, młody, pod jarzmo dać musi Tłuste sztuki widzimy są jakoś mniej rozumne a mniej otłuszczone - bardziej pracowite Tak oto tłusty wół niesławny swym wielkim cielskiem co brzuchem przerósł konia trojańskiego Rzadko przydatny bywa by skibę odwrócić takiego sobie kucharza słusznie życzy Tymczasem bezpieczny pasterz... Winorośl nie wschodzi zbyt dobrze na chłodnych polach Bardziej przychylnych złocistej Cererze Późno u Scytów zasadzał macicę sarmacki Bakchus-zemia odmawia jej zawsze Na szlachetnym szczepie wyrasta bowiem dzika latorośl Zmienia słodkie grona w kwaśne owoce Tymczasem bezpieczny pasterz... Myśli więc, jak umilić życie ludowi prostemu, W jaki sposób zmniejszyć brzemię jego trosk Nadarza się takie ziele, bardziej swawolne od innych Chmiel, co chciwie się chwyta swoich tyczek Wszyscy wnet usypiają pijani nowym trunkiem I leżą prawie tak, jak martwi w grobie.	" W mroku jest tyle światła" - Karol Wojtyła W mroku jest tyle światła Ile życia w otwartej róży Ile Boga zstępującego na brzegi duszy W mroku jest tyle światła Ile życia w otwartej róży Ile Boga zstępującego na brzegi duszy Dalekie wybrzeża ciszy Zaczynają się tuż za progiem Nie przefruniesz tamtendy jak ptak Musisz stanąć i patrzeć Coraz głębiej i głębiej Aż nie zdołasz już odchylić duszy od dna W mroku jest tyle światła... Tam już spojrzeń żanda zieleń nie nasyci Nie powrócą oczy uwięzione Myślałeś życie, życie, Ukryje przed tamtym życiem W głębiny przechylonym W mroku jest tyle światła... -2x Na brzegi duszy - 3x "Oda do konającej żabki" - Kazimierz Grześkowiak Ach czy mogę bez żałości Patrzeć jak ofiara złości Giniesz w pierwszej swej młodości Mała biedna, mała drżąca Mała biedna, mała drżąca Żabko, żabko, żabko konająca Powiedz czy cię chłopcy dzicy Z błota na środek ulicy Psem wyszczuli okrutnicy Mała biedna, mała drżąca... Tak lubiłem patrzeć żabko Jak pływałaś wdzięcznie żąbką Brdą, wkrą, drwęcą tudzież rabką Mała biedna, mała drżąca... Teraz leżysz z mokrym brzuszkiem Trzeba by cię na poduszkę Ledwo ruszysz lewym uszkiem Mała biedna, mała drżąca... Gdy za oknem pluszy plucha Trzeba wytrzeć cię do sucha Trzeba ogrzać i odchuchać Mała biedna, mała drżąca... Będę dla cię łapał muszki smakowite karaluszki aż postawię cię na nóżki Mała biedna, mała drżąca... - 2x "Do kochanki" - Kajetan Koźmian Dopóki serce w mych piersiach bije Póki w nim czucie nie zginie Póty o tobie myśląc jedynie Dla ciebie tchnę i żyję O tobie myśląc zasypiać lubię W cieniach rys kreślę twej twarzy Twego obrazu we śnie nie gubię Bo on mi się śni i marzy Lub, że do świętych idę ołtarzy Które śmiertelnych czci mnóstwo W bóstwie postrzegam rys twojej twarzy I tylko takie czczę bóstwo Idę w te miejsca niegdyś tak lube Kiedyś ich była ozdobą Ale ich wszystkie wdzięki i chlubę Tyś razem uwiozła ze sobą Jeśli czym smutne słodzę przemiany Jeśli czym zmysły me pieszczę To tym wspomnieniem żem był kochany Lecz czyliż jestem nim jeszcze "Przypowieści pana Wełdysza" - Wincenty Pol Burka - to okrycie Lisy - to poszycie Dukat - to nie kwitek Miodek - to napitek Bigos - to potrawa Kulig - to zabawa Kiedy jeździć - to już sanną Kiedy szaleć - to za panną Kiedy ładna - romansować Gdy zaoltna - to figlować Gdy uczciwa - to polubić Gdy wzajemna - to poślubić Gdy rozsądna - to ją cenić A gdy mądra - strzeż się żenić Burka - to okrycie... Kiedy gardzić - to podłością Kiedy mówić to z szczerością Gdy kto oszut - to go łaj Gdy poczciwy - rękę daj Gdyś pokrzywdzon to się mścij Gdyś obrażon - to się bij Kiedy cierpieć - to wytrwale Kiedy kochać - to już stale Burka - to okrycie... Gdy kto w biedzie to zaradzić Gdy dać słowo - to nie zdradzić Stroić żarty - to niewinnie Przyjąc kogoś - to gościnnie Kiedy spić się - to jak bela Kiedy poić - przyjaciela Gdy wyśmiewać to już mody Gdy miłować to swobody "Sielanka XIII. Zalotnicy" - Szymon Szymonowic Lekko owieczki moje, lekko postępujcie Śpi tu piękna Neera, spania jej nie psujcie Ledwie się o północy do domu wracała Bo, jako jedynaczce, matka folgowała Ledwie się o północy do domu wracała Bo, jako jedynaczce, matka folgowała Lekko owieczki moje... Śpi tu piękna Neera: ani się tryksajcie I trawkę cicho szczypcie i cicho stąpajcie Baranie ty rogaty abo cię nie minie Maczuga, abo capem jutro cię uczynię Lekko owieczki moje... Muchy, bezecne muchy! Siły dodziewacie Łaję wam i zajrzę wam; więtszą wolność macie I ciebie tu komorku, zła śmierć posadziła! Ukąsiłeś, że przez sen wargami ruszyła Lekko owieczki moje... Na co się ja o dobre mienie pieczołuję? Komu spiżarnie, komu dostatki gotuję? Tobie piękan Neero, ty to będziesz miała, Ty jako swego, będziesz ze mną zażywała